พหิทธาบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1897] 1. พหิทธาธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 3 วาระ.
4. พหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
5. พหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม และพหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1898] ในเหตุปัจจัย มี 5 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 5 วาระ
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
สรณทุกอัชฌัตตติกะ จบ

สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ

(100. สรณทุกะ 21. อัชฌัตตารัมมณติกะ)

อัชฌัตตารัมมณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1899] 1. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
2. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1900] ในเหตุปัจจัย มี 2 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 2 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

พหิทธารัมมณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1901] 1. พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย